poezja polska - serwis internetowy

STRONA GŁÓWNA ˇ REGULAMIN ˇ WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW ˇ IMAK - MAGAZYN VIDEO ˇ AKTUALNOŚCI ˇ FORUMCzwartek, 28.03.2024
Nawigacja
STRONA GŁÓWNA

REGULAMIN
POLITYKA PRYWATNOŚCI

PARNAS - POECI - WIERSZE

WIERSZE UŻYTKOWNIKÓW

KORGO TV

YOUTUBE

WIERSZE /VIDEO/

PIOSENKA POETYCKA /VIDEO/

IMAK - MAGAZYN VIDEO

WOKÓŁ POEZJI /teksty/

WOKÓŁ POEZJI /VIDEO/

RECENZJE UŻYTKOWNIKÓW

KONKURSY 2008/10 (archiwum)

KONKURSY KWARTAŁU 2010 - 2012

-- KONKURS NA WIERSZ -- (IV kwartał 2012)

SUKCESY

GALERIA FOTO

AKTUALNOŚCI

FORUM

CZAT


LINKI

KONTAKT

Szukaj




Wątki na Forum
Najnowsze Wpisy
"Na początku było sł...
Ksiądz Jan Twardowski
Chimeryków c.d.
playlista- niezapomn...
Bank wysokooprocento...
Co to jest poezja?
Monodramy
,, limeryki"
HAIKU
poezja,org
Ostatnio dodane Wiersze
Oko
Marina z wlewek
Na początku
Przebudził się
Miniaturki na wesoło
kino objazdowe
do siebie
wielki post, wczesna...
kalki
Deadline
Zobacz Temat
poezja polska - serwis internetowy | POEZJA I OKOLICE | FORUM - czyli o wszystkim co interesuje poetów i nie może być gdzie indziej zakwalifikowane
Strona 12 z 28 << < 9 10 11 12 13 14 15 > >>
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 29.11.2019 10:09
Tadeusz Różewicz: Wyjście

Jestem
uparty
i uległy w tym uporze
jak wosk
tak tylko mogę
odcisnąć świat


Wiersz

Chciałem opisać
opadanie liści
w parku południowym

pięć białych łabędzi
stojących na zamglonym lustrze
wody

chciałem namalować
oksydowane szronem
czarne chryzantemy

światło na wargach
przechodzącej
dziewczyny

myślałem o poetach
krainy środka
posiedli oni wiedzę
pisania doskonałych utworów
zgaśli
ale światło ich wierszy
dociera do mnie
po tysiącach lat

liść dotknął ziemi

zrozumiałem
płaczące obrazy
milczenie muzyki
tajemnicę okaleczonej poezji

po powrocie do domu
moja ręka zaczęła pisać
wiersz
głuchoniemy
chciał zaistnieć
ujrzeć światło
ale ja nie chcę go pisać
słyszę jak powoli
przestaje oddychać

listopad 1982
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 16.09.2019 10:20
Adriana Szymańska: W podróży

Gdzie bursztynowy świerzop,
gryka jak śnieg biała...


Gdzie te pejzaże podglądane w wierszach
śnione po nocach skrywane pod zazdrostką powiek
gdzie drogi tak piaszczyste że koń dziarskim truchtem
rozwiewa welon kurzu długi na całą wieś
aż po ostatni zakręt z nagłym jak śmiech gankiem
Gdzie pola rozchybotane zjeżdżone na oklep
z głową ojca uwięzłą we framudze nieba
ze spracowanym pługiem wbitym w nagą ziemię
z rozwianym śladem kolan zastrzelonych dziadków
Gdzie te pejzaże mądre jak Święta Panienka
nieomylne jak kogut piejący o brzasku
gdzie można iść i iść i nigdy nie zabłądzić
w dopasowanej sukience powietrza
wśród Bachów świstających na fujarkach wierzb

Już tyle lat w podróży przez triumfalne miasto
potykam się o bratek o szarego wróbla
O moje Małe Czyste wsi biedna jak świerszczyk
ze skrzydlatym kościółkiem z błyskotką jeziora
Madonno pachnąca sianem muzo świętojańska
w iskrzącym wciąż wianku odległego czerwca

Jeszcze czasem wybiegam na podmiejski pasaż
gdzie zdziecinniała wieś broni się niewprawnie
to pomyloną jabłonką
to bladą kępką roztrzepanej wyki
to ostrzegawczym dzwonieniem ostróżki

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Już tylko te pejzaże w zielniku pamięci
i to pisanie drżące jak listek topoli
przed pustym okiem mojego miastowego dziecka


z tomu Nagła wieczność 1984
Edytowane przez silva dnia 19.09.2019 21:52
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 04.09.2019 21:20
Kazimierz Brakoniecki: Czaszka poety (1944) Wols (1913-1951) z tomu Twarze świata

" Moje życie jest szczęśliwym samobójstwem".
Georges Perros

1
Wols:
"Nic nie robić, tylko być i wierzyć
W każdej chwili i w każdej rzeczy przebywa wieczność"

2
Moja kocica leży na oparciu fotela w słońcu
prążkowane ciało elastycznie przemienia promienie
ogon zawinięty jedna łapka opuszczona
zmrużone oczy stan zadowolenia pustki pełni
piszę ten wiersz jej łapą na komputerze

3
Mózg poety to transformator realności?
Gąbka oceanu z bakteriami z podwodnego wulkanu?
Porowata skała ochry w jaskini neolitu?
Ośmiornica wrzucona na patelnię wyobraźni?
Placek krowi czczony na hinduskich ulicach?
Nasienie porzucone w ustach uduszonej torfem?
Móżdżek ekstatyka ozdobiony neuronami pokrzywy?
Plama atramentu wyciekła z ust Victora Hugo?
Sperma Lautremonta skwiercząca pod mikroskopem?
Wirus roznoszący alchemię z metafory Michaux?
Zabita kopnięciem w głowę transcendencja?
Bomba wodorowa rozkładająca się somatycznie?
Alfabet pozarozumny pękający w zarodku?
Co to jest jeśli nie jest to ktoś?

4
Mój mózg leży w czaszce wypełnionej światem
niedawno go dałem zresetować tomografem
nic w nim szczególnego nie odkryto
żadnego wulkanu groty tętniaka świątyni
nie widzę go i nie czuję kiedy piszę ten wiersz
łapką kocicy pomrukującej w cieple komputera
i tylko to wiem że to nie ja jestem jego autorem
Edytowane przez silva dnia 05.09.2019 17:58
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 16.07.2019 21:30
Marcin Orliński: Piszę

Zapisuję coraz prostsze spostrzeżenia na coraz
mniej tematów. Po przeczytaniu kilkuset tomów

wierszy nie wiem już, czym jest poezja. Zapewne
wszystkim po trochu: igraszką, polityką, a także

flirtem i kłótnią. Wypadkową wdechów i wydechów.
Zbiorem linii na zapoconym ekranie. Sztuką

przywłaszczania i sztuką tracenia. Nie zbawia.
Nie ocala. Najczęściej nie obchodzi również nikogo

poza autorem. Zamiast odpowiadać na ważne pytania r11;
zwodzi, rozbudza złudne nadzieje, zdradza. A jednak

piszę. A jednak piszesz. I właśnie w tym miejscu
się spotykamy, ty i ja, oboje tak samo winni

i niewinni, tak samo piękni i straszni, brat i siostra,
którzy podają sobie rękę w ciemnej, pustej ulicy.
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 27.06.2019 15:56
Ezra Pound:

Ité

Idźcie, moje pieśni, szukajcie pochwały młodego
i nietolerancyjnego,
Poruszajcie między kochankami jedyną doskonałość.
Szukajcie wciąż, aby stać się mocnym światłem Sofoklesowym
I znoście z ochotą urazy.
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 29.05.2019 17:19
Anna Kamieńska: Epitafium poety

Moje pióro leży bezczynne.
Rzeczy, które kochałem:
drzewo, obłok, kamień -
one nadal pracują,
dopisując cierpliwie
brakujące strofy
ułomnym wierszom.



Poezja nie ocala

Poezja nie ocala
nie pociesza
nie jest kraciastą chustką na otarcie łez
nie jest chlebem ani wodą
nie jest domem ani grobem
na rozprostowanie kości
ani snem w którym odbywa się zjazd rodzinny
żywych i umarłych

Nie zastąpi podania ręki
ani uczonego traktatu
ani prawdziwej modlitwy bez słów
nie jest świtem
ani zachodem słońca
ani kołem narysowanym na ziemi
ani wiatrem
ani macierzanką
ani pszczołą

Szkoda że nie jest tym wszystkim
że nie można jej pić z bliskiej dłoni jak ze studni
że nie jest nawet spojrzeniem
listem zaglądającym w oczy

Jest suchym
coraz dokładniej narysowanym punktem
z podręcznika geometrii dla klasy trzeciej
punktem niekiedy podobnym jeszcze do kleksa
lub do bociana z długim dziobem i podkurczoną nogą
z każdym dniem coraz bardziej nagim
i bardziej kanciastym
punktem
uporczywie zbliżającym się do nicości
czasami prawie już idealnie niczym
naprawdę czystym środkiem samotności

Lecz dotkniesz
a wybuchnie nagle
całym światem jak płaczem
Edytowane przez silva dnia 29.05.2019 19:54
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 10.05.2019 13:44
Reiner Kunze: następcy Vasco da Gamy z tomu remont poranka

Do dziś ich to zdumiewa

Zdumiewa jak wielki wiersz
pisany
setki lat temu

Lub jak poetę zdumiewa
własny pomysł,
który łączy jego brzeg z nieprzeczuwanym brzegiem,
a przed nim samym odkrywa kontynent

Albo drogę na kraj świata
i dalej

A u kresu ich szlaków
stoją wciąż na kotwicy statki

Jak u końca wielkich wierszy
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 12.04.2019 17:52
Joanna Mueller: Wierszowiązałki (ze zbioru Piraci dobrej roboty)

Po co są wiersze?

Po pierwsze:
by zapełniła się nimi kanapa.
Choć bratu siostra oczy wydrapać
przed chwilą chciała -
już spokorniała.
A teraz zgodnie drą się tak samo:
"Czytaj nam, mamo!".

Po drugie:
bo bardzo lubię
te chwile rzadkie,
gdy można całus dać jak zakładkę
miedzy kartkami.
Lub prosto z meczu wywołać tatkę:
"Poczytaj z nami!".

Po trzecie:
wie każde dziecię,
że po to służą okręty słowa,
by je od nudy dnia odcumować
i pożeglować w pełnym zachwycie,
zanim się zrzuci na dno kotwicę.

Po czwarte także:
nie ma problemu,
żeby wierszyki czytać samemu,
bo kiedy zaczniesz rymować głośno,
uczynisz znośną każdą samotność.

Wreszcie po piąte:
wiersz to zakątek,
gdzie czas przez palce wolniej przecieka,
a człowiek siada bliżej człowieka,
i nawet jeśli są pogniewani,
to tu się wiążą słów węzełkami.

Po szóste, siódme,
setne i jeszcze...
Gdy stosów słówek w głowie nie zmieszczę
i mi wyskoczy jak guz spod grzywki
strasznie gadulski Wielkolud Myślny,
co pomysłami spruje mi czapkę -
wtedy go rymem za fraki capnę,
na sofie strofek usadzę drania
i Wam zostawię... do poczytania!
Edytowane przez silva dnia 12.04.2019 17:53
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 30.03.2019 23:03
Jakub Sajkowski:

药 lek

Znajoma, która pracuje nad lekiem na raka,
mówi, że mniej wynalazków trafia do kliniki
niż wierszy do ludzi. Poezja składa się z wycinków tkanek,
czytam ją wraz z przyjaciółmi, wszyscy dalibyśmy się za siebie pokroić,
sami nie potrafimy poskładać się do kupy. Starci na proch r11;
chyba że na parmezan, gdy brak odwagi na cokolwiek więcej
niż bycie dodatkiem do posiłku.

Krapp wchodzi do studia nagraniowego

Zostaw jak jest
Leż na wysoko postawionych poduszkach
Zostaw jak jest
Zostaw jak jest

SB

Dawno nie oddawałem krwi, gdyż według współczesnej krytyki
metaforyka somatyczna jest rakiem na ciele najnowszej poezji.
Teraz tylko naświetlania i chemia,

po której należy czekać wiele miesięcy,
zanim kolejny wiersz będzie dobrze
naoliwionym organizmem, który wyrzygał

wszelką możliwą konfesję. Teraz jest wyrwany z ograniczeń
cielesności, jest doskonałą endoprotezą.
Dawno nie oddawałem krwi, krew przestała płynąć,

choć przecież nie przestała się poruszać.
Ach, śpiewaj, ukołysz, przewijaj, ostatnia taśmo Krappa.
Dorastaj, dorastaj dziecino,

w warunkach fabryczno-cieplarnianych. Obejmij mnie, ukołysz,
moja ty kreskówkowa kobieto-bluszczu,
czerwone kreski rtęci, kochane czerwone wstążki.
Edytowane przez silva dnia 04.04.2019 19:22
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 25.03.2019 19:11
Maksymilian Tchoń: Wiersz, słowo, glosa?

bard dzieciństwa, Słowianin mowy r11;
Osiedle Piastów, Kraków, r16;14 września.
Widmo poranka, zgięte prześcieradła
poszarpane koszule, portrety zapomnianych
władców, spacje między wyrazami r11;
listy naznaczone stemplem wolności

to wszystko i to jedynie wszystko na czym
swoją filozofię mógłby oprzeć Heidegger
i jego przyjaciel z miejskiej osady, którego
imienia nie ośmielam się wzywać. Nie
wiedziałem, że w stronie tyle wiem o poezji r11;
nie wiedziałeś, że tyle wiem o życiu

bądź mi bliska, tak bliska, jak daleki jest
świat. Na marginesie twych cudem
zaadresowanych kopert, wydartych znaczków r11;
jestem ja, u progu milczenia, ten który
krzycząc: kocham cię, och jak ja cię kocham
choć to tylko gra półsłówek w mieście bez

zmierzchu, gdzie miłość, która, gdzie do
kogo? Kroi mgłę. Ja wierny tłumacz przemysłu
literatury, ambasador prawdy, niemy obrońca
tłumów, prawowity następca błędnego słowa,
biorę dziś na siebie to brzemię i pędzę
gdzie wiatr łopoczący banderami nie oszczędził

mi nawet cierpienia, gdzie wiatr łopocze,
gdzie wiatr. Zjadłem, wypiłem r11; rytualny
taniec dnia codziennego, w spojrzeniu
prześwitującym przez promienie listowi
żółto barwne róże i pancernik rPotiomkinr1;
pędzący przez przeszłe czasy, jestem tego

pewien. I temu winien, to moja skóra
czująca pot. Czy to, że oddychamy nie
jest czystym złudzeniem? Bo gdzież jest
ta luka, gdzie jest ten świat? List miłosny,
poezja do poduszki? Gdzie ta mowa czysta
jak alit eratyczny wiersz, wiersz, słowo, glosa


Ars poetica

.

rozwaliłem się jak Bashō
o skałę której skarpa wyznacza południk zero
liryczny rezydent rezerwuar kuszący czerwienią
wiśni
i my żyjący oboje jak bliźniactwo czereśni
w ręku morska biel archipelagu przybrzeżnych raf
pozwól mi a będę czekał tu będę czekał tu
a ty wciągasz mnie wielka czarna dziuro r11; tę
małą planetę i choć wylewam się wulkanem słów
a moje sny dryfują gdzie najdalsze podróże Roberta Monroe
bohater jak z taniego kryminału absolutny szpieg
swoista myśl gdzie bryzą wiodą wyartykułuje moje canto
na ksylografii pojedyncze słowa rLove or Perishr1;
rRest in Peacer1; jak Słowacki w podróży
do
Ziemi Świętej z Neapolu w dzikim zaułku
wieczór otula twe ramiona tchnące snem a może legendą

dziś czekam na list z tysiąca stu i aż jednej nocy
lecz ta jedyna której strzeże liczba najbardziej
pojedyncza i nieodwracalna o policzalna nocy
o tobie najdroższa o tobie piękna wieżo
ideałów złotych myśli uosobień cnót o tobie
nieujarzmiona siło żywiołu dziś walcząc z siłą
potęgi lasu i utylizacji humanitarnych
humanistycznych odpadów
to
mój Savoir Vivre
gdzie nieoheblowane drzewo czeka na swoje
przeznaczenie wytrzeszczając oczy ku
gwiazdom z cieśniny Naruto to waga nocy w gramaturze
dnia Waga nocnej pory na południowym niebie z baśniowej
doliny a jest ono takie jest ono następujące:

wieczór niweluje zielenią i kolorem kory dębu
wchodzi po niżach barycznych schodów codzienna
daremna forma syntez twoje drzazgi
wbijają się głębiej i głębiej
w
samo sedno ciała Poezji które jest
delikatne wspaniałe nie zazdrości nie
szuka poklasku nie jest też naiwne ponieważ potrafi
bawić się linią łączącą dwa intymne sutki twych monad
i choć to mówiąc w cudzysłowie Pożegnanie miasta
potrafi pisać słowa najbardziej odpowiednie bo ile
przeszedłem w drodze do ciebie ile przeżyłem
czekając na ciebie moje słowa to nic nie znaczący
rList do pozostałychr1; i choć jak Stachura mógłbyś
rNiech żyje, niech żyjer30;r1; Eviva lr17;arte
to jednak potrafisz mnie wodzić na pokuszenie
i w ciszy szeptem wyśpiewać kołysankę
na
moje ucho wszystkim co potrafią ziemię
poznać pieszczotą w tym zarysie i zakresie jak ziarno bywa od kąkolu
od dobra będzie oddzielone zło
niczym wody powierzchniowe od wód firmamentu

niczym Fler i jego znamiona
niczym Zimmer i jego akordy
niczym Beksiński i jego zarysy kształty
niczym Beethoven i jego etiudy
dziś ja piszę na nowo swoją
rPieśń nowąr1; zdzieram z siebie jarzmo
cierpliwej obelgi ponieważ ci którzy nazywają mnie Poetą
bo ci którzy trwają w swoich postanowieniach
bo ci którzy mówią że jestem Milion
bo ci
bo ci
w katedrach dźwięku Maxima
Longa Breve
Edytowane przez silva dnia 26.03.2019 00:01
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 23.03.2019 21:20
Adam Wiedemann z tomu Pensum:

Czy ktoś już się rozegrał?


dla Szpilki

Jak cicho, swojsko, i wszyscy czytamy
swoje wiersze w języku gospodarza.
Język jest długi jak spaghetti.
Spaghetti czyta się przez dwa t.

Z mówienia o języku niewiele wynika,
podobnie jak z mówienia o aniołach. Anioł jest
stworzeniem doskonałym i chociaż jedyne
prawdziwe zagrożenie płynie ze strony Boga

lub jego braku, na aniele
możesz się łatwo poślizgnąć. Niektórzy nasi poeci
piszą w języku aniołów, inni się w nim spowiadają,

bo to język na czasie, czas jest teraźniejszy
i innego nie będzie. Chciałbym ci czymś zagrozić, inaczej
cię stracę.


Kraków, 2.2.04
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 19.03.2019 09:05
Rzeczywiście, genialny w swojej prostocie pomysł. Dzięki, Nitjerze, że wstawiłeś. Pozdrawiam.
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
nitjer
Użytkownik

Avatar Użytkownika

Postów: 547
Miejscowość: Łódź
Data rejestracji: 10.03.07
Dodane dnia 19.03.2019 00:59
Bardzo ładny wiersz o poezji. Jej ponadczasowej żywotności.

Poezja żywa

Poezja - jest
jak transfuzyjna krew dla pracy serca:
choćby dawcy już dawno pomarli
w nagłych wypadkach, to ich krew
żyje - i cudze krwiobiegi spokrewnia,

i cudze ożywia wargi.

Ryszard Krynicki
Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 28.02.2019 22:05
Magda Gałkowska z tomu Fantom:

Błąd serwera, czyli Jezus żyje

stacja czterdziesta piąta: poeta kolejny raz upada
pod wierszem. ta suka - wena podaje mu arkusz papieru
ściernego, granulat dwieście dwadzieścia. niech ma
za naszą i waszą twórczość. za wszystkie peany

na cześć obwodu w biuście i walorów intelektualnych.
niech sobie wytrze resztki z palców, zanim
konserwatywni twórcy ułożą mu stos z tępych ołówków
tomów wydanych przez gminne ośrodki kultury.

stacja czterdziesta szósta: poeta odlatuje na zbyt mocnym
skręcie, wypada z toru. naczelny redaktor lokalnego pisma
o literaturze mówi z umiejętnie udawanym żalem:
dobry był, ale nie pasował do linii ideologicznej.
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 09.02.2019 14:56
Adam Zagajewski: [b]Poezja wywiesza białą flagę - fragment wykładu wygłoszonego w Tybindze[/b]

Każdy z nas, czytających albo i piszących, ma nieco inne wyobrażenie o poezji. Skoro zaprosiliście mnie państwo do pięknej Tybingi, najwyraźniej ciekawi moich opinii, zaryzykuję i powiem, czym jest ona dla mnie (na szczęście nie ma właściwie definicji poezji, są tylko ułamkowe opinie, marzenia, ujęcia dotykające skrawka królewskiego płaszcza).

Myślę, że poezja prawdziwa, godna tego, by dla niej żyć, by poświęcać jej najwyższą uwagę, czekać na moment, kiedy nadejdzie, i dręczyć się jej nieobecnością (w nieuniknionym przypadku autora, który na jakiś czas stracił całkowicie zdolność pisania, którego wyobraźnia zamarzła jak staw w zimie), nie może istnieć bez spotkania ze światem duchowym, z duchem. Oto prawdziwy kłopot. Proszę, oto prelegent wypowiedział słowo w najwyższym stopniu problematyczne. I niemodne. Może nawet niebezpieczne. Bo czym jest duch? Wypowiadam to słowo, ale nie wiem zbyt dobrze, co ono oznacza. Gdyby byli wśród nas ludzie trzeźwi, praktyczni, ci, co produkują piwo albo r12; na przykład r12; zajmują się jakże pożytecznym procederem ekologicznego usuwania odpadów, a może też równie pożyteczną pracą naukową w dziedzinie fizyki czy biologii, uśmiechnęliby się w tym momencie. Bo czym jest duch? Nie wiemy. Niemcy mają to słowo, der Geist, inne języki radzą sobie jak mogą, mają na to słowa (spirit, esprit, livetc.), ale na ogół nie są z nich zadowolone. Ale i ci, którzy dysponują odpowiednim słowem, nie wiedzą, co to jest.

Miałem powiedzieć, drobnostka, czym jest poezja, nie r12; czym jest duch. Ale jednak muszę przez chwilę pozostać przy tym pojęciu. Oto słowo staroświeckie jak komoda odziedziczona po babci. Pociesza mnie tylko to, że jestem gościem wydziału teologicznego i może dzięki temu nie będę wyśmiany r12; aby tylko dyskretnie, tak jak śmiały się dawniej damy, z batystową chusteczką przyłożoną do ust. Wiele już razy próbowałem pisać o duchu, nigdy bez lęku. Definicja przez wskazanie (ostensywna) r12; gdy słucham uważnie muzyki (co nie zdarza się codziennie, wiele razy słucham jej nie całkiem uważnie), z zachwytem i przez moment wydaje mi się, że wiem, czym jest życie, że uchwyciłem jego sens. I gdy ogarnia mnie uczucie szczęścia (nie będzie trwało długo). Albo gdy czytam wiersz poety polskiego czy może niemieckiego r12; na przykład Fryderyka Hölderlina, który, jak wszyscy wiedzą, żył tutaj, w Tybindze, u stolarza Zimmera, spokojnie, nikomu nie wadząc, przez wiele lat r12; albo greckiego czy może rosyjskiego. Wiersz, który nagle do mnie przemówi z całą siłą, tak że odczuję jednocześnie wielką radość i wielki żal, jednocześnie, absolutnie jednocześnie doznam smutku i radości, wtedy będę wiedział r12; albo będę wiedział po jakimś czasie, gdy już ustanie ten słodkor09;dręczący terror r12; będę wiedział, że przeżyłem moment duchowy.
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 22.01.2019 22:08
Kazimierz Brakoniecki: Do wiersza pierworodnego (z tomu amor fati)

Jak tylko cię napisałem, a piszę cię nieustannie,
straciłem niewinność, a zyskałem inną nieświadomość.
Mam oczy psa, ważki, liścia, dziecka, mam język kamienia,
paproci, chmur, kreta, zabitych i cierpiących.
Jestem niemową, który odzyskał w języku wzrok.
Jestem niewidomy, który odzyskał w języku świat.
Jestem schizofrenikiem, który odzyskał w języku umysł.
Poruszam się po omacku w słońcu, widzę jasno w nocy.
Nie zmartwychwstanę, nie chcę być zbawiony, spłonę
zanurzony po usta w benzynie wyobraźni losu.
Jestem jak krew, która krąży w każdym wolnym istnieniu.
Jestem jak kosmos, który odtwarza mózg z zaprószonych genów.
Jestem jak drzewo, które samo ścina się na trumnę.
Ja tylko się zapisałem, a piszesz mnie codziennie,
straciłem niewinność, a zyskałem inne przymierze.
Mam węch, słuch, pamięć, świadomość ofiarnego zwierzęcia.
Edytowane przez silva dnia 22.01.2019 22:09
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 19.12.2018 17:40
W czasie przedświątecznym może warto przypomnieć słowa ks. Jana Twardowskiego:

Pisanie

Jezu który nie brałeś pióra do ręki
nie pochylałeś się nad kartką papieru
nie pisałeś ewangelii

dlaczego nie pisze się tak jak się mówi
nie pisze się tak jak się kocha
nie pisze się tak jak się cierpi
nie pisze się tak jak się milczy

pisze się trochę tak jak nie jest



A dla bardzo wybrednych zupełnie inna dykcja:

Julian Przyboś: Widzenie katedry w Chartres

To nie katedra, to ciężar
kamieni wydźwigniętych
od oczu do lazuru r11;
Błysk wielosiecznych kolorami mieczy
odciął wnętrze od murów.
Czyżby prawa ciążenia
zwyciężał
i przestrzenie zmieniał?
Krążę z tobą pod strażą witraży.
Nie ma rajów, tylko raj świtów napowietrznych,
niebo nadobłocznego lotu, tego, który
doniósł nas tu, do raju wniebowziętych
oczu r11;
Spojrzyj! W niebie malarzy
blask cynobrowo-złoty filary otoczył,
wzruszył do głębi głazy
i do szczytu r11;
i starł z nich dotykalność jak ciało ze świętych.
Wyzwolone z cieni
lecą tęczą złożoną z samych barw gorących
i biją o sklepienie jak o ciemną chmurę,
aby otwierać mury r11; i odtrącać
ich białość od błękitu,
fioletu,
marzennej czerwieni
do purpurowego słońca r11;
łuki lecą i w locie przeciw nocy świecą.
Nie ma mocy z granitu, której nie podważy
nikłość,
przenikliwa i łatwa,
rozpędzona nikłość promienia.
Nie ma ziemi, jest tylko
wyrzutnia do zewnętrzy otwieralnych świata,
do wielowymiaru,
gdzie rodnia gwiazd i barw i gdzie zaród
widzenia r11;
dokąd moja źrenica wzniosła się r11; i spadła.
I gdzie ty widzieć będziesz,
gdy zamieszkamy w powidoku słońca
malowanym na powietrzu jak na szkle nieważkim,
jak nasze oczy przepełnione blaskiem
nieśmiertelnieją w pędzie
wzwyż, w ponad r11;
Tworząca,
koniecznie wolna,
patrz! Dożyj siebie ze światła!
Edytowane przez silva dnia 19.12.2018 17:41
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 03.11.2018 13:22
Julian Przyboś: Wstęp do poetyki

1

Rymy lęgną się w słuchu, ale moje słowo
jest światłoczułe i staje się cichsze,
kiedy słońce nie świeci.

W zimie - ledwie je słyszę.
Pisany w grudniu wiersz jak ul zamiera
nie dźwięcząc głoskami rojnie.

Rytm spada z wysoka,
prędszy, kiedy gorąco.
Rytmem atakuję, rymem się bronię.

Z dna oka
patrzę krzycząco:
"Dajcie mi słońce Grecji,
a odmłodzę Homera!"
i bohatersko ryzykuję śmieszność.

Żądając "więcej światła", już, przedterminowo ...

2

Dopiero wstawszy dzień zaczyna mierzchnąć
i widać tylko stare rymy - mruki.

Za wyciągnięciem szukającej ręki
z zapałką - patrzę - ono wyżej świeci:
niebo podlata w górę jak podbite głową,
rozproszone na chmurki -
i ściemniło się całkowicie znowu,
spadło
od zachodu do wschodu -
patrzę, kiedy się wzniesie i znów pojaśnieje
słowo objaśnione przez światło,
światło wmówione w słowo.

Jakbym swoje dzieje
śledził w przemianach muszli drozofili,
jakby po pokoleniach ktoś ze mnie wybierał
tę cechę światłoczułą, kiedy wejdę
w wodór,
w liczbę, masę najpierwszą, porządkową:
jeden ...

3

Z mojego słowa jak z fotokomórki
może odczytasz młode światło w chwili,
gdym jego natężenie przemieniał na dźwięki.

Astrofizycy twierdzą: biegnące z dalekich
gwiazd światło się starzeje.
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 02.11.2018 19:41
Uta Przyboś - z tomu tykanie:

"Swój styl"

przeważnie chcą mieć "swój styl"
rozpoznawalny
mówią też "dykcję"
własną osobną
żeby inni wiedzieli że to oni że ważni tacy
i co?
się znieczulają na drżenia
się ociemniają na znaki
się zastygają na migotania
się zobojętniają na nieznane
na zmienne?

też chciałabym mieć władzę słów ostatecznych
ale do nich rosnąć trzeba znikając
nie są nam dane

Yeats

"... bo kto spośród mądrych kłopotałby się
tworzeniem praw, pisaniem dzieł historycznych
lub ważeniem i mierzeniem ziemi, gdyby rzeczy wieczne
zdawałyby się być na wyciągniecie ręki".
William Butler Yeats, przeł. Leszek Engelking

Yeats dalej kreślił wiersze.

Zamilkł Mickiewicz,
Chmielowski przestał malować.

Bo nie tylko przed prostaczkami odkryte?
Ci, co zrozumieli, milczą i zaczynają żyć dla innych.

Piszę, głupio piszę.
Edytowane przez silva dnia 02.11.2018 19:41
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Autor RE: Co to jest poezja?
silva
Użytkownik

Postów: 1668
Miejscowość: Ostrołęka
Data rejestracji: 20.09.13
Dodane dnia 18.09.2018 09:36
Winylu, dziękuję za niezmierzone przestrzenie dla myśli po przecinku. Mnie tęcza zawsze urzeka, zwłaszcza ta o biblijnej proweniencji. Pozdrawiam.
https://bzakrzewska.pl/ Wyślij Prywatną Wiadomość
Strona 12 z 28 << < 9 10 11 12 13 14 15 > >>
Skocz do Forum:
Pajacyk
[www.pajacyk.pl]
Logowanie
Nazwa Użytkownika

Hasło



Nie jesteś jeszcze naszym Użytkownikiem?
Kilknij TUTAJ żeby się zarejestrować.

Zapomniane hasło?
Wyślemy nowe, kliknij TUTAJ.
Aktualności
XVIII OkP o "Cisową ...
V edycja OKP im. K. ...
poezja_org
Spotkanie Noworoczne
Nagroda Literacka m....
VII OKL im. Bolesław...
XVIII Konkurs Liter...
Zaduszki literackie
U mnie leczenie szpi...
XXIX OKL Twórczości ...
Użytkownicy
Gości Online: 10
Brak Użytkowników Online

Zarejestrowanych Użytkowników: 6 436
Nieaktywowani Użytkownicy: 0
Najnowszy Użytkownik: atramentowapanna

nie ponosimy żadnej odpowiedzialności za treść wpisów
dokonywanych przez gości i użytkowników serwisu

PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE

copyright © korgo sp. z o.o.
witryna jako całość i poszczególne jej fragmenty podlegają ochronie w myśl prawa autorskiego
wykorzystywanie bez zgody właściciela całości lub fragmentów serwisu jest zabronione
serwis powstał wg pomysłu Piotra Kontka i Leszka Kolczyńskiego

66806619 Unikalnych wizyt

Powered by PHP-Fusion v6.01.7 © 2003-2005