Dla Inez
Dodane przez momot_s dnia 07.10.2008 15:31
Dla Inez
A gdy me ciało składać będą w grobie
Wy już nie snujcie żalów ani trenów.
Ani godziny nie trwajcie w żałobie
A gdy zapukam we wrota Edenu,
Może będziecie płakać - a ja przecież,
Dość się zdążyłem napłakać w tym życiu.
A więc nie płaczcie - ja nie uszanuję
Ani łzy jednej ronionej w ukryciu.
Tak mnie uczcijcie - niech na moją trumnę
Sypną garść ziemi za życie daremne
Drugą i trzecią za te wiersze szumne
Czwartą za wszystkie te noce bezsenne
W które myślałem
Zaś piątą i szóstą - garść ziemi jeszcze sypnijcie za siebie
Aby gdy kiedyś serca Wasze usną
Nikt wam nie płakał na waszym pogrzebie.
Siódmą garść ziemi przywieźcie z Dęblina
Ta - choćby w grzechach - będzie mi święcona
W niej moja miłość jak wspomnienie sina
Rozbłyśnie - choćby pamięcią zamglona.
Tą garstką własną mogiłę ozdobię
W niej się roztopię w drugą duszę bratnią
A gdy me ciało składać będą w grobie
Tą garścią macie mnie żegnać ostatnią.
Tak mnie uczcijcie - każdy kto mi bliski
Niech nie gra w pogrzeb mi pieśni żałosnych
Ale mi pieśni znad mojej kołyski
Zanuci, wspomni.
Stójcie płaczu fale ! Śpijcie jak dzieci spokojnie w noc ciemną
A wszystkie troski, wszystkie wasze żale
I wszystkie bóle - zakopcie wraz ze mną.
Głogów 06.09.08