obejmujesz mnie
Dodane przez Martyn Kamolenko dnia 13.03.2009 12:12
obejmujesz mnie,
trzęsiesz się cała
i oglądasz
krwawy świt,
rozpalają się ulice,
brukiem zdobione oblicze miasta
wrze
pośpiech, hałas i zgiełk
rozstrajają codzienność,
by pieśni swej trzaskiem
ciszę zmiażdżyć bezlitośnie,
budzą się
spojrzenia zawistne,
bez uśmiechów twarze
i serca, co zapomniały
jak cieszyć się słońcem
oto jest kraina,
w której przyszło nam żyć
obejmujesz mnie,
trzęsiesz się cała
i płaczesz,
gdyż niebo łka,
z szarych chmur spada deszcz
i gasi pożar,
dławi ogień ulicznych latarni
a aut głośne puszki
pełne spalin mkną,
by zginąć gdzieś w oddali
a ludzie
w tramwajach ściśnięci
odjeżdżają ku swoim nieszczęściom,
zostaje pustka
i nędzny pejzaż
okolony naszą bezradnością
oto jest kraina,
w której przyszło nam żyć
obejmujesz mnie,
trzęsiesz się cała
i prosisz:
ucieknijmy stąd
a może wtedy
zapomnimy o bólu,
rozpaczy i lęku,
może łez
spłyniemy potokiem
ku niwom zielonym
i lasom spokojnym,
ku łąkom kwiecistym
i gniazdom bocianim
lub snem szybując motylim
odnajdziemy drogę
ku ojczyźnie naszych marzeń,
by pieśnią na miedzy
stać się skowronków
opuścimy tę krainę,
w której przyszło nam żyć
obejmujesz mnie,
trzęsiesz się cała
więc dobrze:
odejdziemy stąd
by nie zgasło Twe światło,
by nie umarł Twój śmiech,
by zachować Twą czystość,
by ocalić w nas życie
najdroższa Poezjo
odejdziemy stąd