CZŁOWIEK BEZ PRZESZŁOŚCI
Dodane przez Maryla Stelmach dnia 23.06.2011 18:29

---

człowiek bez przeszłości

przyjęła mnie tradycyjnie w kuchni.
spytała mieszkasz w hotelu.
jeszcze nie wiem pokazałem gestem ręki.
popatrzyła przez okno na dziwny lokal przy dworcu kolejowym
na cafe' bar celona. potem wzrok przeniosła na ruchliwy deptak
cedząc przez zęby. informację o lokalach dla gejów i lesbijek
można znaleźć na stronie internetowej hanoweru.
warto przyjść tutaj o zmierzchu przerwałem stanowczo.
tak w ogrodzie berggatren park skrywa miniaturę lasu deszczowego
znad amazonki powiedziała chłodno ocierając łzy.
czekasz na zofię zapytała. wiesz zapomniałem zabrać ze sobą
porcelanowych cacek z miśni. przywiozę ci następnym razem.
uśmiechnęła się i pochylając nade mną wyszeptała złośliwie przez zęby.
wiem o zofii to przykre. może pojedziemy do fortecy brunnenhaus
popatrzyć na głębinową studnię zmieniłem temat. jest gorąco.
drążyłem ją przez sześć lat w litej skale. czynna do dzisiaj.
studnia i ja mamy wiele wspólnego z tobą
odpowiedziała podnosząc głowę do góry. wiedziałem co to znaczy.
należało się przeprawić na druga stronę miasta.
kiedy wychodziłem stała odwrócona twarzą do ulicy.
po chwili szedłem oglądając w witrynach sklepów zabytkowe meble
i tapety z kurdybanu. zamyśliłem się. może kiedyś powiedziałem
do pustki przed sobą. zaczął padać deszcz zmywając moje ślady ze ścieżki.
człowieka bez przeszłości.


cały nasz świat

brukowane uliczki w stavangerze prowadzą nas
pomiędzy białymi uliczkami do portu.
nad starym miastem plejada gwiazd plecie srebrne warkocze
odbijając się w twoich oczach minioną epoką. świta.
to miejsce zmienia ludzi mówisz dotykając mojej ręki.
siadamy na ławce. ktoś zatrzymuje kadr w filmie.
po wodzie krążą zagubione światełka zakochanych.
kiedy się dotykają woda ma przyśpieszony oddech.
w rytm dawnej melodii rozpuszczam włosy.
jesteśmy głodni pośród nagich.
po południu spacerujemy już wśród kwiatów herbaty.
oddychasz głęboko z ulgą. w oddali słychać dzwon katedry.
ponad taflą wody w dolinie mały orzeł próbuje wzbić się
nad gniazdem. dotykasz ręką mojego brzucha.
cały nasz świat.