w wieżach babel zabraknie miejsca
Dodane przez RobertRutyna dnia 29.10.2011 17:48
w osiach szpiczastych wieżowców śpią architekci
przybici do pomostu między bogiem a człowiekiem
jak chrystus prometeusz wiara i zapał
które starczą by wbić pod ziemię resztę ambicji
wykopać tunel po prawdę której szukamy w gęstwinie
chmur miejskiego oddechu odwaga by zanurkować
w skałach kaleczyć łopaty drobnym krzemem
dla balkonów z widokiem na korzenie struktury czasu
zerwą kajdany wyciągną gwoździe rozetrzą oczy powstaną
zamki z piasku choć przesypią się przez palce
nie trzeba rąk dziecka by je odbudować
nie trzeba królów którzy w nich zamieszkają