* * *
Dodane przez alinka dnia 06.05.2018 11:23
bezdroża są jak moje
atenuowane myśli zaraz po
przebudzeniu
rosochacieją bezkresem
porastając połacie absurdu tam
gdzie przeznaczenie powierzono mnie samej
pozbawiona twojego zwierzchnictwa
tracę blask melancholinieję
w nicości
nieistnieję
czy to dlatego
Sartre miał racje
choć wcale mnie nie mdli
jeszcze błądzę lecz świt już blisko
ulegam fenomenologii stawiam
pierwszy krok
nawet nie próbuj mnie
powstrzymać przed
rozczarowaniem