Tak to jest
Dodane przez tytuseee dnia 24.01.2019 14:22
Miedzianym świtem garbaty horyzont, skuty łańcuchem ze stalowych chmur, wznosi słońce nad ponad tysiącletni bór. Po drzewach żywica spływa jak wosk z porannej świecy, gdy dogorywa knot. Pod konarami szyszki wraz z mchami, pokryte rosą gwieździstej nocy, zapachem mokrych torfowców, suchej trzciny, wrzośców. Źdźbła tataraków ostre jak sztylety, tną wody strumieni, płynących między rozszarpanym cieniem przez watahę dzikich promieni. Bieszczadzki pagóry zlepione łąkami, łąki drogami, a drogi nami.