zimowa łąka
Dodane przez rozgard dnia 27.06.2008 19:49
zimowa łąka stoi
w konstrukcjach ciszy
samotna
przybrana w welon trwa
w zamyśleniu
zeschłe badyle niegdysiejszej chwały
wiosennej kokietki
pysznią się bezradnie
ramiona wzruszają melancholią
bez nadziei na ponowny zachwyt
świata
miły ją dawno opuścił
odszedł daleko
gdzie gwarem pulsuje niedoskonałe
w nadmiarze zdarzeń
życie
jej pozostało
cierpliwe oczekiwanie
na łopot skrzydeł
co zburzy ciszę
rozbudzi emocje