DWA POŻEGNANIA
Dodane przez admin dnia 01.01.1970 01:00
Wyjechała-żegnając pijanym wzrokiem
moje pijane ciało. Skinąłem tylko głową
na znak protestu. Teraz siedzę-
Na kolanach mam
niebieską suknię-.
trzyma mnie przy życiu.
Myślami próbuję trafić do domu.
Jest piąta rano. Dociera do mnie
ciepły głos spikerki:
przed chwilą zmarł
zbigniew herbert-
ja też umieram-
teraz myślę tylko o sobie.