loża
Dodane przez Christos Kargas dnia 13.09.2008 00:21
"Kto własnymi oczami oglądał piękno,
jest już poświęcony śmierci." T. Mann
pamiętam oczy kolegi
śledzące tory pociągów
wpatrzone w niepewny pejzaż
wątpiące czy miłość nie jest
zimniejsza od śmierci
z loży wysokiej pokazywał inny świat
teraz wyszedł spoza kadru, a ja jeszcze tu
przechadzam się po poziomej dzielnicy
celując do ludzi z procy
obrazy jego przychodzą falami
wysyła depesze - hasła uliczne
w centrum miasta, gdziekolwiek popatrzę
moje życie jest wielką ucieczką w sukurs
z mistrzami złodziei; kiedy przystaję
nie wiem czego chcę, a jest takie piękne
wszystko w co wierzę
poprowadź tam gdzie uważasz
jestem ślepcem, dobrze o tym wiesz
najładniejsze istoty zachwycą i tak
ludzie, posągi, dźwięki, wyrazy
tak dziwnie bije teraz serce
pamiętam nieskończoność zarysowaną
mu w oczach; zawsze chciałem
by świat był urządzony kawałkiem jego duszy
z tamtej loży widzę często ten sam film
"śmierć w Wenecji" i od nowa pytam
siebie dokąd poszły modlitwy
i jeśli stały się ptakami którędy wędrują