motyw klasyczny
Dodane przez Afternoon dnia 04.12.2008 23:25

---

zamiast mówić o sprawach wiecznych,
kryje się pod kołdrą i śmieje, mówiąc:
to przecież cała tajemnica istnienia -
chrapliwy śmiech, ruchy krtani, ust,
wypluły was, całą zieloną ziemię.
(bo dla nas najważniejsza jest zieleń, nasze bagienko).
ze śmiechu więc, ze śmiechu, z czego więcej?

czyja krtań, kto wypluł
i gdzie były/są jego nogi,
nie odpowiedział.

- kiedyś ludziom wystarczyło,
że ziemię podtrzymuje żółw,
lub inne zwierzę, a teraz -
jakże wam tu opowiadać bajki.

*

wszystko jest zapisane w zeszycie
to znaczy - inny świat każdemu przeznaczony,
może z przewagą dźwiękowej albo zapachowej
metaforyki: kto wie,
jeśli się pięść zaciśnie mocniej
na naszej ziemi, wzdłuż równika,
jakim językiem będziecie wtedy
mówili?

(strona po stronie kartkuje notes)

o tu, siedemset dwudziesta,
rok tysiąc dziewięćset ósmy,
Podkamienna Tunguzka,
mało brakowało. nie uwierzysz,
jadłem ciasto, rodzynka mi
wypadła.