Ars moriendi
Dodane przez Tauryn Borret dnia 18.03.2007 11:58
...Przecież nie piszemy historii. Piszemy o pamiętaniu.
a więc jeszcze raz
pójdźmy na stryczek powietrza
zapomnijmy o bogu
zwierzęcej naturze
i głodzie
zamilknijmy wśród drzew
wieńców i książek
to wojna
której nie mam odwagi nazwać
to mój palec jej skroń
i pieprzona przepaść misterna
tam za okopami stoją ludzie
którzy umrą po swej śmierci
mają tylko słowa
nam ucięto język zdarto opuszki palców
niech nasza śmierć
nie będzie waszą
niech w niedzielę ludzie się modlą
niech przestaną pamiętać
my umierajmy
jeszcze raz
kość po kości kość przy kości
bez ciała bez duszy
bezwiednie