szlakiem meandrów
Dodane przez Fart dnia 28.08.2009 11:33
Gdzież jestem?-wiatr rozniósł sny moje,
Szumią w samotnych lasach ducha niepokoje
Maria Konopnicka
na wschód patrzę, ciągną diabli
co nadali wielką polskę,
gdzieś opodal krople spadły
zatrzymując mnie przy oknie.
takie same gaszą lasy,
zatrzymują obraz świątyń,
czarna hańcza doń się łasi,
obok umęczony pątnik.
śpij sieroto, świt już blisko,
padłe drzewo nie zdążyło
opowiedzieć głazowisku
o tym, co mu się przyśniło:
lecą czarne kormorany,
już poczuły niebo, kluczą,
a wiatr ciągle zalatany
ustał, myśli - czy powrócą?