poświęcenie
Dodane przez Asfodel dnia 04.01.2011 07:46

---

Spocznij ma ukochana
w najciemniejszym grobie, tam
gdzie larw pocieszna gromada
ciała twego nagiego namiętnie wyczekuje.
Nie miej tylko nadziei, że cię śmierć
nie odnajdzie - ona boskie rozkazy uznaje
i nad każdym z osobna pastwić się będzie.
Jakaż to siła o pani sprawiła, że istniejesz,
że ci ni krzyż nie straszny ni trumienka biała?
Czym dla mnie tortura - życie w ukorzeniu
ty w nim postrzegasz brata najmilszego;
oblana rumieńcem szepczesz mi do ucha,
że myśl twa wolna od zarazy co lęk
przed końcem wszystkiego budzi.
Opuszczę cię lepiej zwiewna ma kochanko,
bo trwóg i zgryzot pełna moja dusza;
rozstąpcie się więc bramy wiekuistych światów
dziś do nich przychodzę pełen poświęcenia.