Przepis...
Dodane przez Marta MW dnia 13.02.2012 12:06
To się pisze w rozdziałach emocji,
Rozłożonych zapewne na lata,
Cztery lata, by pominąć czas słotny,
Jeszcze ujrzeć kawałek świata.
Pojąć trzeba jeszcze przesłanie życia,
Ludzkich point, logicznych całości,
Trudnych narad, gdy trzeba już pisać
I obronić przy biedzie małości.
Pióro wówczas zanuci Wisławą,
Stare, dawne, współczesne ikony,
Powiązane i z strawą i sławą,
Zwłaszcza, że rozdzwonią się dzwony.
W głowie, pewnie, dzień ów pamiętny
Sercopłowi zanucą biedne wrażliwości,
Mając wiele, swój diament doczesny,
Żal rozpiszą, bądź radość w miłości.
Życiodajną żarliwość istnienia,
Gdy tak ważnym jest pisać o życiu.
Kartką za rok, gdy wspomnisz,
Jeszcze zanuć to lepsze w nauce,
Tak po prostu człowieka już wspomnij,
Gdy odeszło sztandarowe z zanuceń.


1.II.2012r.