Głos Eurydyki
Dodane przez novalisa dnia 21.08.2013 23:54
Nadejdzie epoka, kiedy ludzie przemienią swoje zmysły we wspomnienia... Elias Canetti, Auto da fe
ranne nieskończone wzrastanie w głód -
niedosmakiem wargi zgryzione
dawnym poparzone blaskiem
wpatrzona w obraz pod powiekami wszczepiony
nie rozbudzajcie mnie
pod zmętniałym snem zetlały kształt
znam cię tylko z zapomnienia - a ono tężeje nade mną jak brudne ściany Hadesu
splatana całunem a niczym dzban pusty
dźwiękiem kroków próbuję ożywić zatracone
zdrewniałe dłonie zatrzymany puls
sprawić by palców opuszki zbiegły się w dotyk
niepodobna -
konwulsyjne tylko odczuwanie
każde drgnienie przeszywa gorycz jadu
co zabrał
smaki i zapachy niecierpliwego ciała
upaść -
podłoga jest martwa
sztywna a szeroko rozpostarta jak
skóra rozprasowana
gorącym westchnieniem
tej śmierci podwójnej jak wrota donikąd mi nie żal
tylko to Twoje spojrzenie zgaszone w pół martwym światłem
odwrócone zwielokrotniałe w soczewce oka
wieczyste mdłości po ukąszeniu
znam cię tylko z zapomnienia
połykam z powietrzem dogasające światło
żarłocznie