a jednak...
Dodane przez zyga66 dnia 10.04.2016 23:14
odzwyczajony znikaniem na raty
nie przechodzę obojętnie
codziennym udawaniem
normalności
cisza - w morzu głosów
bo tego jedynego brak
choć nigdy nie usłyszałem
dźwięczy uparcie pod czaszką
wirtualnie przywiązany
wyczekiwaniem
niechętny natrętnej myśli
coraz częściej niewypowiedzianej
bywało - a jakże
ale wtedy razem -
przeczekam
mam czas