Odsłony jesieni
Dodane przez Niepoprawna optymistka dnia 23.06.2016 04:45
Niedawno jesień rozsiadła się w sadach -
Kształtna, soczysta i w owoc brzemienna,
Niestety szybko w wilgotnych oparach
Straciła piękno.
Jeszcze przed chwilą nitki tkała złote,
Lśniła barokiem w sadach i ogrodach,
Lecz dzisiaj straszyć zaczęła nagością
I swoim chłodem.
Wylała gorycz przez pęknięte niebo,
Płacząc żałośnie nad smutkami świata.
Jej melancholia wszystkim się udziela,
Tłucze zwierciadła.
Kiedy widzimy bliskich co odeszli
W niebyt, lecz pamięć naszą żłobią nadal -
Wzbiera w nas smutek rozedrganym dreszczem,
Rozmiękcza całkiem.
Butwieją liście, krew się z limfą sączy,
Obrazy wspomnień tną jak ostry skalpel,
Aż do najgłębszej warstwy, tej pod spodem
Pozornie martwej.
*******************************
Wprawdzie mamy początek radosnego lata,
a ja dałam, może trochę przekornie, a może dla ochłody jesienne klimaty w safickiej odsłonie...:)