...
Dodane przez agalma dnia 29.08.2016 00:34
przez powierzchnię
wykluwa się światło
równomiernie stąpa czas
rozkłada akcenty
narracja przebudzenia
nieznane łącze z
rzeczywistością
odnawia się bezboleśnie
na progu świadomości
kruszą się słowa
jak gałązki
a wewnątrz rośnie
nieokreślone
oczekiwanie
symulacja życia
wyprzedza ciało
podkreśla
jednakową scenerię
prawo tożsamości
mieszasz kawę i
powoli oddychasz
brama w tobie
otwiera się
i odpada forma
od życia
załamuje się puenta
gdy codzienny
rytuał dopisuje
sensy
tablica istnienia
z definicją człowieka
napisaną przez
dziecko
i pusty śmiech
za kurtyną
wielkich rewolucji
strukturę
podważa miłość
i następny
znak zapytania