marionetki
Dodane przez sibon dnia 19.02.2017 14:05
zawieszone na nitkach istnienia dyndają
bezwolnie, poruszane podmuchami
czasu, przebierają nóżkami, machają rączkami
z przekonaniem, że to obłaskawianie losu.
gdy jedna dosięgnie drugiej, sczepiają się
całą duszą, namiętnie, z zachwytem
piszczą : to miłość, już razem, na zawsze.
błąd, dekadencja, na straży chronos.
chybotanie z pasją, do utraty tchu, szybciej
zrywa sznurki, wtedy spadają w otchłań,
pojedynczo albo razem, z rozdartym sercem,
ale nie ma krwi, ale nie ma łez,
bo nie ma już nic.
a może jest?