wiersz prostego, cierpiącego człowieka
Dodane przez tarpanstory dnia 20.01.2018 14:03
Pochodzę z Krwi Chrystusowej
czuję dno
dziura w moim sercu
cierpię
żywy duch, żywe ciało
rozszarpane przez ptaki
cierpię
mały punkt - dusza moja
pęka, a z niej bije światło
z dźwiękiem trąb anielskich
operacja bez znieczulenia
zdrój najczystszy na ziemię spływa
i rozcieńcza smołę i robaki zmywa
czy to ciemność
czy jasność?
obie te rzeczy na raz
ostrzem noża cios
prosto w serce proste
czyste z nieba Boże
za morderców
za łgarzy i gwałcicieli
woda z krwią zmieszana
serca otwarta rana
światło skierowane
w ciemność
by oświecić wszystko
i nicość...