Prometeista
Dodane przez Prometeista dnia 18.03.2018 22:23
PROMETEISTA
Raz się poczułem wielkim
Rosło przeświadczenie
Że przede mną każde ugnie się stworzenie
A ludzie w me słowa uwierzą z radością
Bo moja wielkość - ich będzie wielkością
Jam ludziom powiedział
Ze im świat przemienię
Z nieba gwiazdy zdejmę,
Dam im jak klejnoty!
Jam przysiągł,
Ze księżyc dla nich skradnę złoty,
Aby...
Lecz oni...
spojrzeli na mnie jakoś dziwnie
mówili że bredzę naiwnie,
wyśmiali bezlitośnie
i odeszli mnie...
A jam przecież pragnął tym biednym
Wypędzonym z raju
Dać szczęścia trochę
By wciąż nie widzieli
Jarzma co kark im pochyla
By byli weseli...
Lecz oni...
spojrzeli na mnie jakoś dziwnie
mówili że bredzę naiwnie,
wyśmiali bezlitośnie
i odeszli mnie...
Raz po burzy
Tom swe oblicze zobaczył w kałuży
A było tak śmieszne i w kolorach płowe
Że - nie mogąc patrzeć - odwróciłem głowę
I strach me serce ścisnął lodu okowami
Że, przyrzeczenia me - próżnymi są tylko słowami
I myśl się tłucze dzwonem w pustej naraz głowie
Czy mam dość siły, by spełnić?
Niech mi kto odpowie
I w niepokoju rzucam
To pytanie światom
I usłyszałem odpowiedź:
";Nie; boś tylko atom" ------------------------------------------------------- Urszula Olszewska