D±b
Dodane przez Niewspółcze¶nie współczesny dnia 16.04.2018 08:00
Zgaszony żar ognia,
dawno spalony d±b
płomieniem ogarnia,
lecz w nim już tylko zi±b,
i żadnego ciepła
moc się go nie łapie.
Niewzruszony tak stoi,
bez ratunku, nadziei,
struny smutku stroi,
by kolejny grać dzień,
melodie sw± lich±,
zapomnian±, cich±.