łzy galaktyk
Dodane przez Alfred dnia 21.01.2019 00:00
zamknięte w czasie i przestrzeni
krążą łez srebrnych galaktyki
komety uczuć wypuszczają
tkając z nich mgławic dywan złoty
niektóre całe wieki drgają
nim w otchłań samorodkiem wpadną
przysiądą czasem na policzkach
i struny duszy poruszają
tańczą po marzeń pięciolinii
sny ubierają w uczuć dźwięki
i na stronicach serc wrażliwych
natchnieniem dla poetów stają
gdy spojrzysz w rozgwieżdżone niebo
zdarzeń targany niepokojem
nie wstydź się płakać bo łez zdroje
w gwiazd srebrnych roje się przemienią
mojej żonie🌹