najsamotniejsi
Dodane przez Milianna dnia 08.09.2019 20:45
są poeci
bywają w różnych miejscach światach
piszą
coś czym by chcieli ruszyć
ściemniałą przestrzeń co oplata
ich poskręcane wiotkie palce
i kulejące kroki ślady
znikają zmyte przypływami te wynurzenia
twarzy bladych
nie zapamięta żadna przestrzeń
w której brakuje dotknięć bliskich
najsamotniejsi
wciąż poeci
piszą homilie podania listy
czasem udają że dobrze pięknie
że serce szczęsne i nie pęknie
mówią
nie utożsamiaj mnie z peelem
jestem autorem kreuję teren
nie
ja nie krzyczę z samotności
jestem jak ślimak drzewo biedronka
popatrz na moje czarne kropki
zamykam zdania buduję piszę
zanurzam słowa
w milczenie w ciszę