Nie-ludzkie zaduszki
Dodane przez Janusz dnia 06.11.2019 13:20

---

*
Nadeszli drwale -
odsłonili bezwstydnie
starczą twarz dębu.

*
W kolejnych słojach
szelest liści, szum wiatru.
A potem cisza.

*
Przekroili pień,
porachowali słoje,
zniszczyli życie.

*
Ileż to czasu
potrzebował stary dąb,
żeby przestać być.

*
Umarło drzewo.
Nie biją leśne dzwony,
nie ma pogrzebu.

*
W wiekowym lesie
zmurszałe kości dębu -
pochyl się nad pniem.

*
W tym miejscu było
kiedyś kwitnące drzewo -
memento mori.