Hologram
Dodane przez ela_zwolinska dnia 19.02.2020 14:42
Na nieb daleczyźnie, nad widnokręgiem,
ostatnią po słońcu mrok zwinął wstęgę.

Rozgrzanym równinom chłód da wytchnienie,
by począć, jak co noc, mgieł pokolenie.

Nad rosy powierzchnią gęstwi je w bieli.
Ratuje, próbując od ćmy oddzielić.

Lecz ciemnia je kusi gwiezdnym blekotem.
- Staniecie się we mnie srebrem i zlotem.

Zazdrościć wam będą smoki i zioła.
Ja z bieli niewoli wyrwać was zdołam

i poszły w zatratę, za złud iskrzycą,
nie wiedząc, jak i ja, że nicość pochwycą...