Potomkowie Kolumbów
Dodane przez Janusz dnia 05.08.2020 15:47
Mijały nasze lata w szarych garniturkach
podszytych nadzieją porośniętych strachem
wychudłe niebożęta obracano w młynach
przerabiano na miazgę w żarnach zniewolenia
i nikt nas nie pytał co naprawdę chcemy
nikt do boju nie wzywał chociaż było trzeba
Gdzie są te dziewczyny gdzie chłopcy zgubieni
niczym diamenty nieoszlifowane
robaczków jaskrawych roje niezliczone
wiatr ich rozproszył skurczonych jak karły
Pod trudnej historii zwaliskiem omszałym
schnie w zakamarkach magma poczerniała
I tylko przed lustrem zmarszczek wygładzanie