Pory nocy /dyptyk/
Dodane przez Robert Furs dnia 17.09.2020 21:46
Przedmrok
Kwiaty są sposobem. Rankiem odrastam
w pocałunkach pojedynczych motyli.
Kokony rozwijają modlitwę,
w każdym splocie umieram
i rodzę się na przemian; to w bólu,
to w pieszczotach. Pyłki osaczają serce.
Duszące dezodoranty łączą cząstki
niewiedzy z wiarą. Kiedy zapada wieczór
mimowolnie prostuję skrzydła
do ślepego lotu.
Zmierzchanie
Dobro i ważkość zatrzymane na progu.
Kołyska rozpoczęła ruch. Poczęcie
winnych larw nastąpiło w ogrodzie.
Cóż, są gorsze sposoby na życie.
W ogrodzeniu przybywa sztachet i szpar.
Rośnie drzewo, dojrzewa owoc.
Co noc i co dzień gałęzie mocują się
z siłą ciążenia. Duszę karmi Ozyrys,
na ciało spada manna - a wąż podwieczór
przynosi świeże ogryzki.