być
Dodane przez Dariusz Sokołowski dnia 02.02.2022 11:20
schnie marnieje i więdnie jabłoni pąk blady
kąkol głowę podnosi choć był tylko ziarnem
motyl skrzydła rozkłada czerw pustoszy sady
i na nowo powstaje co żyło zamarłe
mrówka dźwiga na grzbiecie cios kory zgrzybiały
z ziemi żuk się gramoli kornik i robactwo
ptak za źdźbłem się ugania uwija wśród trawy
straszy płoszy porusza okoliczne stado
to co małe kiedyś staje się ogromne
patrzę w górę jak drzewo chwieje się szeleści
jedno słowo tak proste codzienne zwyczajne
a tyle w nim zachodu zmartwienia i treści