ZGON
Dodane przez itamonika dnia 30.01.2008 21:59
Kwiaty melancholii
Nuta gorzka, rzewna
Dzbanek bez herbaty
Motyl bez koloru

Tak się kończy życie
i początek zgonu
Słowa napuszone
o życiu człowieka

teraz leży sztywny
po nim stypa czeka

Śmieje się gdzieś czarna
Z kosą wielka Pani
Smucą się dziś goście na czarno ubrani

A gdzieś między nimi
On dziś sztywny leży
Gdyby umiał mówić
Mówiłby -nie wierzy
Nie wierzył że życie
Tak szybko skończone

Przez tą czarną Panią
W nicość obrócone

Gdyby mógł znów ożyć
Wstałby w jednej chwili
Lecz on leży sztywny
W długiej ciągłej chwili
Oczy nieruchome
Usta zasuszone
Życie takie długie
Jak szybko skończone...