głębiel
Dodane przez krysmys dnia 17.04.2008 21:56
brudy, wiejskie scenerie: znana, a mniej do przewidzenia jest energia
w przesuwaniu ciał, kamieniu rzuconym na wodę z ciężarem o swoich
prawach. będę kamienista, będę wchodzić w sedno, głębiel, organizm
w którym się dzieje zamknięcie i mądrość bez wynurzeń. w tym czasie
niech mnie rozbiorą i ułożą do reszty: to są drętwe palce, a to skrzele
dziecko w brzuchu, mała rezygnacja, potępienie dla naziemnych praw.
nie mówi, ani nie oddycha, tylko znaczy. muszę być matką tego brudu,
nosić to i nosić w sobie, czuć, jak przerasta swe miejsce, przyswajać myśl,
że każdy ma taką głębiel, jakiej nikt inny by nie zniósł. i nie uznał.