Koziczynek - odwarszawskim wałem na linii wybalansowanym
Dodane przez Messalin Nagietka dnia 16.05.2008 18:06
Koziczynek - odwarszawskim walem na linii wybalansowanym

niegdyś z krawędzi chwost szelestem schodził
w tafle mokradeł zbite mułem, dalej
w łąki i pewnie byłoby tak do dziś,
gdyby nie było niczego tu wcale,
bajdy krzty wtartej gdzieś tam w miejsce czułe,
na Koziczynku stawiono kościółek,

skąd? po co? czemu? i dla kogo w czasach
gdy siekier więcej wprzód z pniem się scalało?
upokorzonych bali cała masa
przeobrażała się w świątynne ciało,
miast gwoździ klinem bito w okolicy
w ton ustawionej w pobliżu dzwonnicy,

wszystko odeszło, woda wsiąkła w ziemię,
a wiara, bacząc by ludziska takoż
nie zeszli w nieckę, gdzie Sulimir drzemie,
jęła okrążać plac, jak rzeka z zakol
procesję czyni, krawędź murem spięła
to co ostało, dokończając dzieła,

i kto dziś powie z parafialnej ławy
że chwost z krawędzi w mokradła i łąki
schodził, a nużby inaczej z Warszawy
wiedzieli niżby my kiedy owych stołki
spod nóg a nogi mają w ziemi sprawę
nim krok poczynisz, a tu życia krawędź.