Dar Prometeusza
Dodane przez Ewka64 dnia 05.08.2013 01:20
czerwony wiatr beockich pagórków
trąby znojone czuwaniem ucisza
rozbłysło
warsztat herosa naznaczony łzami
z iskrą Heliosa ku ziemi podąża
stało się
zaszeptała glina biodrem rozłożystym
wdzięcznie
szumnie
nieopatrznie
zamilkły gwiazdy
rozgorzałym łanem kur czerwony nastał
nieboski
pożałowała Agata lasów niebiesko szumiących
zachodów złocistych
zaczerpnęła ognia z własnego posłania
na sól
na palmę zieloną
na wyratowanie