¬ródło i rzeka
Dodane przez pierwszy dnia 18.08.2007 09:53
kiedy¶ spijałem
siebie z twoich dłoni
Ľródło i rzeka
pocz±tek i koniec
otaczam wstęg± ramion idealny ¶wiat
zbyt kruchy na słowa
niepowetowanie
w chaosie uczuć już czai się strach
wdziera się szturmem
aż do serca granic
w witrażach nieba jest tyle błękitu
w sklepieniach tęczy zabarwia się czas
od głębin żalu
do szaleństwa szczytów
¶wiatło ma zawsze
Ľródła smak