fen
Dodane przez gregm dnia 23.03.2009 22:54
tam gdzie jeszcze wczoraj zawikłana nić
zdawała się trwale spajać rozliczne plemiona
podniosłem kruka
leżąc w potarganej sutannie
w jednym oku miał noc
w drugim mgłę
tam gdzie jeszcze wczoraj
nasze dzienne sprawy mają obrót
porywista struga zmienia ustalony rytm
wznosi palisady z kości
zwieńczenie pieśni jest jak drzewo
w jego koronie szumią nazwy wiatru