komboloi
Dodane przez creo dnia 24.08.2009 00:42
jeden, w tym jest pewna wielkość, przestrzeń
otwiera się powoli w palcach, splot układów
we mnie i poza mną, to rani, uśmierza, zmusza
do bycia, do marzenia, że jestem żywy

stygnę, rozpływam się wiele razy
w tym co kiedyś było czułe, teraz
rozszarpane, pozostaje skurczone






-------------------------------------------------
komboloi - greckie paciorki