Wtuleni
Dodane przez Piotrek dnia 12.11.2010 16:05
Zaplątała nam lato
w pajęczyny nić jesień.
Nie poradzisz nic na to
Nadszedł, miła, nasz wrzesień.
Nie ten polski, tragiczny
lecz nasz własny, miłosny.
Szary i nostalgiczny
ale częściej radosny.
Niechże wolno mi będzie,
niechże bogi pozwolą,
tulić Cię miła wiecznie:
w domu, w lesie, na polu.
Byśmy tacy wtuleni
mogli przetrwać do wiosny,
zimą nie zalęknieni,
od wtulenia radośni.