zaćmienie
Dodane przez rodi dnia 15.02.2011 07:41
klękaj ty - ludu wpatrzony
zoraj kolanami ziemię
czyń brodo-glebne pokłony
znaczone jest twoje plemię
rękoma rozpyl podłogę
u progu kapłańskiej chwały
ugiętym karkiem syć trwogę
wierząc że jesteś zbyt mały
lękaj się przez to po wieki
w strachu odnajduj zbawienie
inaczej bez boskiej opieki
dane ci piach i kamienie
w kajdany skuj światopogląd
zapomnij o słowach lotnych
wśród kopyt smaganych bydląt
siej ziarna myśli przewrotnych
dopiero mentor próśb laską
na pół przedzieli nieboskłon
narodzie w nadziei że łaską
nie gniewem bogowie dotkną
dopiero pełna modlitwa
piętami w tańcu wdeptana
gdy żadna z sumieniem bitwa
nie będzie tobie wygrana
dopiero kapłańskie gesty
na górze gdzie ołtarz krwawy
gdy już poświęcisz do reszty
wole i rozum kulawy
jeśli nie będziesz posłuszny
drżyj tłumie gęb rozdziawionych
Bóg Słońca sprawi dzień krótszym
i ześle noc rozwcieczony
padnij więc ludu na ziemię
czyń modły swe brodo-glebne
to twoje jest przeznaczenie
tak krzyczą znaki naniebne
na dowód bliskości świętej
dokona się sen proroczy
czas stanie w chwili przeklętej
a ciemność księżyc zamroczy
i znów obie ręce starzec
wzniesie by stanąć za tobą
płódź mu się ludu więc w darze
pokorny niebiańskim słowom
pozostań już brodo-glebny
tak pewny wbrew chwiejnym czasom
bogom w pochwałach wylewny
z mroku mrok w mrok ciemnym masom