tu wpadają wszystkie liście świata
Dodane przez Bożena dnia 22.10.2012 22:03
wypalony piec i stara już melodia studni.
wszystko to gra w nas, gdy
łańcuch uderza o wiadro,
a wiadro obija o kręgi.
refleksy tańczą w ciemnym oku;
na samym dnie jesteśmy,
na samym!
tam ukryły się wszystkie odbicia
i piec pamięta jeszcze zapach wypieku.
zarumienioną skórkę i puszysty miąższ
wyrwanych wnętrzności chleba.
ciepłych wciąż, rosnących w ustach.