Wędrowcze pokorny
Dodane przez Anastazya dnia 14.02.2014 00:14
/ pamięci Władysława /
w odcieniach szarości
mierzyłeś życie
Wędrowcze pokorny
i cichy
twoje ręce innym łagodziły ból
choć własny krzyczał
każdą komórką
wciąż w drodze po ostatni
oddech z różańcem w ręku
znikasz w przestrzeni
dusza astralna
pozostanie nietknięta
... a światłość wiekuista niechaj mu świeci
mówił ksiądz
tamten świat - nierozwiązany
czujesz tę ciszę
kiedy wraz z aniołami kładziesz się do snu