my, których nie ma
Dodane przez Ewa Włodek dnia 19.01.2015 19:21
odcięci od genealogii,
puste torebki nasienne,
z dala od swoich i obcych,
zawsze nie na miejscu,
lgniemy do podobnych sobie,
by wspólnie tworzyć nowe światy

naszą nieobecność kwituje się wzruszeniem ramion,
i spojrzeniem jak przez szybę
podczas przypadkowego spotkania

gdy - zamilczanym - przyjdzie nam zamilknąć,
z gorzkim uśmiechem wyławiamy delegatów,
idących na końcu konduktu

w owalnym kartuszu krzyżyk przy dacie,
westchnienie ulgi, że...

nie otwierać szaf