Garmino i Véronique
Dodane przez mikesz111 dnia 02.05.2017 02:37
Garmino w złotym pyle
z powiek Véronique
odrealnionych
grzeszył z wielką przyjemnością
i nie przeszkadzał mu
brak wyłączności
na jej ciało
lecz ile czasu
można być zaklętym w kamień
jego dusza
czuje myśli i słucha
budząc tęsknoty za utraconą arkadią
z szacunku do porządku świata
przestał jeść ze smakiem
klęska jest rzeczą nieuchronną
przy pełni żniwiarzy
usychają ich piersi
a mimo to
czują się zaskakująco przyjemnie