Sensei
Dodane przez Jutta dnia 03.01.2020 17:28
Wiążę pas do karate.
Jest mi bliski jak welinowa księga,
która przechowuje nieskończony ogień.
Złota ścieżka przywraca skarby;
niech pozostanie.
Szeleści pióro.
Odchodzą ciemne myśli, gdy
kokoro* prowadzi. Dopiero wtedy
sedno rzeczy nabierze kształtu
tradycji - niedościgłego mistrza.
Cichnie rozkołysane światło.
* kokoro - z języka japońskiego (serce, uczucie)