Puch
Dodane przez ela_zwolinska dnia 11.11.2021 00:07
Cały z lekkości, jak biała chwila,
Utknął w niewoli suszu badyla
I niczym cichej niedoli skarga
Miał żal, że jeszcze wiatr nim potarga.
Z wiarą, że duchem jest aksamitnym,
Chciał poszybować w dal niepochwytny.
Teraz w uwięzi, na wzór więcierzy,
Z każdą minutą w wolność mniej wierzył.
Marniał niechętny obezwładnieniu,
Coraz uboższy w swoim istnieniu...