Cmentarz 1863
Dodane przez Michał Gajda - ku pamięci dnia 01.02.2023 21:08
Nie jesteśmy już sami. Czujemy obecność
przyczajonych gałęzi, splątanych, jak wnyki
pod skłębionym sklepieniem liści, które nie chcą
sekretami olszyny podzielić się z nikim.
Zapadnięte nagrobki wsysane przez ziemię,
oplatają korzenie uściskiem żałobnic,
jakby chciały z chłodnego półmroku je przenieść
na sękach twardych dłoni, w miejsce bardziej godne.
W nieskalanym sfumato, wśród łuków paproci,
wieczny duch zapomnienia czystą ciszę chroni.
Tylko promyk przemyka, niby jasny pocisk,
po zatartych konturach Orła i Pogoni.