Lu
Dodane przez marzenna52 dnia 12.12.2023 23:59

---

- Pada śnieg r11; powiedziała mała Lu.
- Bez obaw, na pewno będą nas dokarmiać. Znasz przecież dobrze
tych dwunożnych r11; odpowiedziała spokojnie ale bez wiary duża Lu.
- Znam tylko ciebie Lu. Mogę dzisiaj dotknąć twojego skarbu?
- Przecież nigdy nie zabraniałam. Jest naszą tajemnicą ale też
jest naszym wrogiem, ponieważ nikt nie może go zobaczyć.
- Lu wierzysz im?
- Wierzę w ciebie, w nas i w skarb.
- Lu jestem głodna i zmęczona czekaniem.
Słyszałam, że mają boga. Świątynie i wielkie księgi pełne zaczarowanych słów.
- Mała Lu. Nasz skarb jest więcej wart.
Ale nie zabraniam ci abyś przybrała postać, która będzie do nich podobna.
Tylko jak wrócisz, pamiętaj kim jesteś i dlaczego wciąż odczuwasz głód.
- Lu podaruję im siebie. Wtedy na łące, było ciepło i słyszałam dźwięki, czułam jak
głaszcze powietrze, jak woda pod ziemią drąży tunele. Coś chciało się wydostać ale
bladło i traciło oddech.
- Urodziłaś się na pustyni, skąd w tobie wspomnienia wody?
- Lu nie mogę znaleźć zakończenia.
- Nie szukaj.
Ty Jesteś początkiem i końcem.