Żywota nadzieje (3)
Dodane przez Martinezz123 dnia 16.05.2008 11:02
U eksplodujących stóp gai
mai się rzeka życia co odmienia losy
zebrały się żywiołów ciernie
nasze dłonie zwinięte w lękliwości
i oczu trzepot motyli unosi dotyków pragnienia
dusz samotność w autobusach
roznosi odrzucenia perspektywy
być może skazanym na zmartwychwstanie
i cierpienia poty
ale powiadam wam w miłości siła
jedynej!
tak jak zające na łąkach i motyli śpiew w przestworzach wiatrów
w pięknie żywota i miłowania
daje nam wskaźniki postępowania
tak mówie wam stańcie!
i wystawcie swą miłość na światło dzienne
na którą spadną nawet i ciernie
bo kochać to znaczy miłość...
u eksplodujących stóp Gai na rzece życia
co odmieni wasze losy!
I już powszekroć łzy odrzuceń
pozostaną w krainach umarłych.
Herbertowi.
Z cyklu żywota losy.