Z papierosa dym się snuje
Długi sznurek zawiązuje
Do twych płuc nić się przędzie
Aż czarne pole z nich będzie
Kończą swą pracę po długiej męczarni
W więzach dymu
Prawdziwej smolarni


Ukradkiem twe oczy patrzą na proszek biały
Po nim człowiek staje się bardziej śmiały
Przechodzi w stan ekstazy
Która prowadzi nas w świat Fantazy
Po pierwszym razie
Kusisz się na drugi
Potem trzeci, czwarty...
Już nie jesteś taki twardy


Nie możesz bez niego żyć
By go zdobyć mógłbyś zabić
Po krótkim czasie
nie masz pieniędzy
popadasz w krąg nędzy
kradniesz, sprzedajesz
upadasz nie wstajesz
zostajesz sam


Chce ci się pić
Sięgasz po trunek dobrze znany
I bardzo lubiany
Gdy zaczniesz pić go na co dzień
Będziesz przegrany
Zniszczy twoje życie
Stracisz ukochanych
Będziesz agresywny i obłąkany
Brak ci będzie sił
Przestaniesz dbać o siebie
Po jakimś czasie nie będzie ci jak w niebie


I to wszystko
tak dobrze zaprojektowane
Zabiera ci młodość,
urodę i ukochanych.