idą zielone ludki
idą w swoich bananowych banałach
w śmierdzących sandałach
i choć ledwo
ledwo co się wykluły z łaskawych dębów
to chcą lecieć
lecieć na zgniłych igłach
aż do samego dna

idą zielone ludki
tłoczą się w metrze i tramwajach
gnieżdżą się w moich uszach i nozdrzach
mam ich dosyc
dosyć ich sentymentu z dzieciństwa do piaskownicy
dosyć bo zawsze kończą w piachu

Tak chciałabym tylko
wpatrywać się w ich rzadko otwierane
wyblakłe oczy
wyblakłe oczy z tęsknoty za słońcem